Het kerstcircus in Ahoy is het grootste circus van Nederland. In mijn jeugd heb ik het circus vijf keer bezocht en ik was altijd zeer enthousiast over het circus, aangezien mijn verwachtingen altijd overtroffen werden. Na 10 jaar ben ik voor de eerste keer weer naar het kerstcircus in Ahoy gegaan om er verslag over te kunnen doen. Het is zeer spijtig dat ik het circus niet met zijn tijd is meegegaan. Het circus heeft nog steeds dezelfde acts, lange pauzes en mist de totaalbeleving.

Vroeger vond ik de acts zeer spannend en leuk. De acrobaten slingerde altijd rond, terwijl de clowns een poging tot slingeren deden. De clowns vond ik altijd heel grappig en ze wisten altijd een glimlach op mijn gezicht te toveren. Verder was ik altijd onder de indruk van de brullende leeuwen met hun moedige bazen. Vroeger vond ik het allemaal geweldig, maar als je dezelfde acts na 10 jaar weer terug ziet valt alles zeer tegen. Ik herinnerde het circus als een spectaculair evenement. Dit kon ik echter niet terugzien na jaren. Ik vond alles afstandelijk aangezien er geen vorm van interactiviteit plaats vond.

De lange pauzes irriteerde me ook. Een halfuurtje pauze is normaal, maar bij het circus liep het allemaal uit. De pauze duurde driekwartier en dit werkte hevig op mijn zenuwen. Het circus biedt de gelegenheid om wat te eten of drinken te halen totdat het circus weer begint. De prijzen zijn echter torenhoog en ik geloof dat ze daarom een lange pauze inplannen. Hoe langer de pauzes, hoe meer mensen kopen.

Tot slot mist er een totaalbeleving. We leven tegenwoordig in een beleveniseconomie. Dit houdt in dat alles een belevenis moet zijn. Het circus zelf vormt in principe een beleving, maar er mist de interactie om het een totaalbeleving te maken. Als het circus interactiever is met het publiek, zal het publiek dit zeer waarderen en zullen ze de volgende keer met meerdere mensen komen.

De kinderen waren echter wel enthousiast, even enthousiast als ik toen ik hun leeftijd had.